Peper is een ingelegde of gedroogde bes van de peperplant. De chilipeper is geen 'echte' peper. De peperplant is een klimplant, die vooral door kleine boeren geteeld wordt. Peper telen is arbeidsintensief. Ethiopië is de grootste peperproducent ter wereld. De specerij vertegenwoordigt een behoorlijke economische waarde. Geen tijd om het hele tracé te lezen? In dit artikel lees je de belangrijkste peperfeitjes.
Rijst is het meest geconsumeerde voedsel ter wereld, en zo een van de grote drie basisvoedsels. Vooral in Azië en Afrika wordt het graan geteeld, maar ook in de Verenigde Staten en Europa is er productie. Rijst wordt vooral als witte rijst geconsumeerd, hoewel bruine rijst die nog niet van vliesjes is ontdaan, veel voedzamer is. De belangrijkste punten uit het Tracé van Rijst lees je in dit artikel.
De Atlantische kabeljauw (Gadus morhua) is een bijna iconische vis uit de soort van de kabeljauwachtigen. Je eet hem in vispannetjes en visstick en de vis is een goede eiwitbron. In een aantal regio's heeft overbevissing tot een instorting van het kabeljauwbestand geleid. In het Tracé van Kabeljauw lees je meer over kabeljauw. Dit artikel is een korte samenvatting daarvan.
Je kunt het smeren, of er een brok van afbreken. Het stinkt, of het ruikt helemaal nergens naar. Het ziet er geel uit of wit, met gaten of met blauwe aders. En toch noemen we het elke keer opnieuw kaas. Hoe komt het dat een en hetzelfde goedje zo verschillend kan zijn?
Voer voor puppy’s en voor bejaarde honden. Voor gesteriliseerde katten, voor zetelhangers of voor dieren die net een heel energiek leven leiden. Krijg je al keuzestress bij het zoeken naar de voeding van uw beste vriend? Dan ben je vast gebaat bij deze consumentenhandleiding voor onze viervoetige kompanen.
Het is een mooi zicht wanneer je in Frankrijk of Noord-Spanje voorbij de witte pannen rijdt waarin zout wordt gewonnen. Ook in België en Nederland werd het witte goud ooit uit de zee gehaald. Anno 2020 wint Nederland nog steeds zout, maar de manier waarop zorgt voor flink wat controverse.
Het klimaat verandert, het zeewater stijgt en dat heeft zo z’n invloed op onze landbouwgronden. Kunnen we de verziltende gebieden maar beter meteen opgeven? Welnee, op heel veel gronden wordt gewerkt aan iets wat zilte landbouw heet. Zout hoeft immers niet per se de vijand te zijn.
Wat tomaten voor de doorsnee Italiaan zijn, is witloof voor zowat iedere Belg: een haast heilige groente. Sinds de jaren 1980, en zeker sinds grondwitloof een erkend streekproduct werd, is die religieuze kwestie er eentje van twee kampen: of je bent van het grondwitloof of je geeft de voorkeur aan het op hydrocultuur gekweekte witloof. Maar maakt het eigenlijk wel uit, bijvoorbeeld wat duurzaamheid en smaak betreft, of is het echt een kwestie van (bij)geloof?