Deze website gebruikt cookies. Ik ga akkoord met de privacy policy
OK

Van hengel tot 'haasje'

De Atlantische kabeljauw (Gadus morhua) is een bijna iconische vis uit de soort van de kabeljauwachtigen. Je eet hem in vispannetjes en visstick en de vis is een goede eiwitbron. In een aantal regio's heeft overbevissing tot een instorting van het kabeljauwbestand geleid. In het Tracé van Kabeljauw lees je meer over kabeljauw. Dit artikel is een korte samenvatting daarvan.

Matthieu Van Steenkiste

Journalist - Schrijft over voeding, muziek en film.

Vangst

Kabeljauwvisserij is vooral een zaak van Nederlandse, Britse en Noorse vissers, die de kabeljauw met een hengel of sleepnetten vissen. In theorie is de kweek van kabeljauw mogelijk, maar het procedé kent nog veel kinderziektes, kampt met inefficiëntie en is nog te duur om economisch rendabel te zijn.

Verwerking

Kabeljauw is erg gegeerd als voedsel, dankzij zijn overvloedige aanwezigheid in vroegere tijden. Het is een vis die zich leent tot tal van bereidingen, en zowel vers als na droging gegeten kan worden.

Transport

Er wordt niet veel kabeljauw meer gevangen aan onze kust. Het merendeel wordt per vliegtuig of boot geïmporteerd vanuit Scandinavië, IJsland/Groenlandse wateren. Dat zorgt er voor dat koolstofvoetafdruk van een stuk kabeljauw behoorlijk hoog kan liggen.

Consumptie

Kabeljauw is een van de meest geconsumeerde vissen in de Belgische huishoudens. Zalm en kabeljauw maken samen de helft van de Vlaamse visconsumptie uit. In 2019 kochten exact 42 op 100 Belgische gezinnen verse kabeljauw, want het is een vis die bij uitstek thuis wordt gegeten.

Afval

Wat niet wordt geconsumeerd van de vis wordt opgehaald door visafval verwerkende bedrijven die er verschillende producten van maken, zoals visolie, dierenvoeding of leer.

Bronvermelding