Tracés
Artikels
Community
Zoeken
Ook je steentje bijdragen?
Word lid
word lid
Het is een mooi zicht wanneer je in Frankrijk of Noord-Spanje voorbij de witte pannen rijdt waarin zout wordt gewonnen. Ook in België en Nederland werd het witte goud ooit uit de zee gehaald. Anno 2020 wint Nederland nog steeds zout, maar de manier waarop zorgt voor flink wat controverse.
Het klimaat verandert, het zeewater stijgt en dat heeft zo z’n invloed op onze landbouwgronden. Kunnen we de verziltende gebieden maar beter meteen opgeven? Welnee, op heel veel gronden wordt gewerkt aan iets wat zilte landbouw heet. Zout hoeft immers niet per se de vijand te zijn.
Wat tomaten voor de doorsnee Italiaan zijn, is witloof voor zowat iedere Belg: een haast heilige groente. Sinds de jaren 1980, en zeker sinds grondwitloof een erkend streekproduct werd, is die religieuze kwestie er eentje van twee kampen: of je bent van het grondwitloof of je geeft de voorkeur aan het op hydrocultuur gekweekte witloof. Maar maakt het eigenlijk wel uit, bijvoorbeeld wat duurzaamheid en smaak betreft, of is het echt een kwestie van (bij)geloof?
We leven met z’n allen steeds meer in steden en we eten ons buikje rond met voedsel dat van heinde en verre komt. Dat weegt niet alleen op het milieu, het maakt ons ook kwetsbaar. Want van zodra er een kink in de kabel komt, kan de aanvoer stroppen. Moeten we onze landbouw niet dichter bij de stad en dus de verbruiker brengen? Kunnen we van onze stenen woestijnen echte tuinsteden maken? En zo ja, is dat ook wenselijk?
Alleen al in de Noordzee zijn er tal van soorten te vinden, en als we ook nog eens de reuzengarnalen erbij nemen, wordt het al helemaal ingewikkeld. En hoe zit het precies met die gamba en die scampi? Een beknopte gids, zodat je weet wát je koopt, en welke problemen met de duurzaamheid dat mogelijks met zich meebrengt.
Niemand blijft onbewogen bij het zien van een legbatterij. Wie echter een bijdrage aan het dierenwelzijn denkt te doen door bio-eieren te kopen, zet onbewust een grotere ecologische voetafdruk op de wereld. En is een kip écht beter af met vrije uitloop? Voor één keer laten we het debat over de kip en het ei achterwege en stellen we ons de vraag: kiezen we voor de kip of voor de planeet? En is die keuze wel zo eenvoudig?
We drinken graag en we drinken véél in Vlaanderen. Maar soms kan veel ook te veel worden. Als drinken een verslaving wordt, is een glas wijn niet meer gewoon lekker en begint er een moeilijke strijd waar we vaak niet genoeg begrip voor hebben. Professor Frieda Matthys helpt al jaren mensen met een alcoholverslaving, en ziet met lede ogen aan hoe zowel de verslaafden zelf als hun omgeving worstelen met dat levensgrote probleem.
Een Australische avocadoteler die zijn oogst moet bewaken met allerhande alarmen of dieven stelen zijn vruchten. Geen twee of drie voor eigen gebruik, maar tonnen avocado’s worden achterovergedrukt. Het is een fait divers, maar dan wel een dat tekenend is voor de populariteit van de ooit zo verguisde vrucht. Een verhaal van vallen en weer opstaan, en uiteindelijk winnen … de gezondheidsgoeroes. En wie heeft er nog een heuse marketingcampagne nodig eens je die aan je zijde hebt?
