Slimme technologieën en kunstmatige intelligentie in voedselverpakkingen kunnen voedselverspilling tegengaan. Dat schrijft een biomedisch ingenieur.
Je bent vast wel eens iemand tegengekomen die lactose-intolerant is en last heeft van vervelende darmsymptomen bij zuivel. Misschien ben jij het wel - voedselintoleranties treffen naar schatting 10% van de Belgen. Ondertussen is koemelkallergie een van de meest voorkomende voedselallergieën bij baby's en jonge kinderen, waaraan ongeveer een op de 100 kinderen lijdt. Maar wat is het verschil tussen voedselallergieën en voedselintoleranties? Hoewel ze op elkaar lijken, zijn er enkele fundamentele verschillen tussen de twee.
Stel je een wereld voor waarin voedsel in de schappen van de supermarkt wordt gerangschikt op gezondheid, met eenvoudige, wetenschappelijk onderbouwde scores. In sommige landen bestaat die wereld al. Er bestaan al systemen voor voedingsprofielen die algoritmen gebruiken om het kiezen van gezonde boodschappen te vereenvoudigen, zoals onze Nutriscore. Maar hoe werken dergelijke voedingsprofielsystemen? Een gastro-enteroloog legt uit, en schuift een eigen benadering naar voor.
Als je in een sappige hamburger bijt, de perfecte medium-rare steak aansnijdt of een bord vol kipnuggets naar binnen schrokt, reageren je zintuigen waarschijnlijk op de geur, smaak, textuur en kleur van het voedsel. Lange tijd onderscheidden deze vier kenmerken vlees van andere voedselgroepen. Een biochemicus legt uit hoe plantaardige alternatieven dat onmiskenbare vleesgevoel nabootsen.
Hoe zullen de diëten van de toekomst eruit zien? Het antwoord hangt gedeeltelijk af van welke voedingsmiddelen westerlingen overtuigd kunnen worden. Een filosoof bekijkt hoe we onze houding tegen ongewoon voedsel kunnen aanpassen.
Velen van ons proberen meer fruit en groenten te eten en minder ultrabewerkt voedsel. Maar waarom is het zo moeilijk om je aan je doelen te houden? Twee onderzoekers leggen uit hoe die 'goestingskes' – hunkeren naar voedsel – werkt en wat je kunt doen als je op zoek bent naar zoet of zout voedsel.
Voedsel automatiseren is verschillend van iets anders automatiseren. Wat we eten is immers fundamenteel voor het leven – het voedt lichaam en geest – dus hoe het wordt gebruikt, bereid en geconsumeerd kan samenlevingen fundamenteel veranderen. Filosoof Patrick Lin overschouwt de gevolgen.
Je denkt misschien dat duurzamer eten drastische veranderingen vereist, zoals overstappen op een veganistisch dieet. Hoewel een plantaardig dieet ontegenzeggelijk goed is voor de aarde, toont nieuw onderzoek aan dat bescheiden veranderingen in je eetgewoonten ook aanzienlijke voordelen voor het milieu kunnen hebben, zo zeggen Australische onderzoekers.