Tracés
Artikels
Community
Zoeken
Ook je steentje bijdragen?
Word lid
word lid
Op Eos Tracé volg je de weg die onze voeding aflegt: van teelt, verwerking, transport en consumptie tot afvalverwerking. Je leest over de impact op het milieu en je gezondheid, de sociale aspecten, en het
dierenwelzijn. Met behulp van de wetenschap onderscheid je feiten van fabels. Zodat je het verhaal leert kennen, het tracé, achter dagelijkse producten zoals kippenvlees, koffie, chocolade of zalm...
Quinoa, een 'superfood'? Nee én ja. Niet in de zin dat het wonderen verricht voor je gezondheid als je het regelmatig eet. Het bevat bijvoorbeeld ongeveer evenveel antioxidanten als good old tarwe. Wel in de zin dat het een duurzame en hoogwaardige eiwitbron is. Ook is het Andesgewas opvallend koude- en droogtebestendig. Een grote troef in tijden van klimaatverandering. Of de boeren uit Peru en Bolivia lijden onder de grote vraag naar het pseudograan sinds wij er superkrachten aan toekennen? Je leest het in het Tracé van Quinoa.
Bij soja denken we al gauw aan melk- of vleesvervangers. Maar minstens 75 procent van de soja wordt helemaal niet geteeld om ons mensen te voeden. Die gaat naar het vee in de vleesindustrie. België importeert daarvoor jaarlijks zo’n 800.000 ton soja uit vooral Argentinië en Brazilië. De soja die wij eten komt voornamelijk uit Canada en Europa. Het is niet raar dat soja zo populair is, want de peulvrucht is goedkoop en zit vol voedzame eiwitten, vitaminen en mineralen. Meer weten over de weg die soja aflegt tot voederbak of bord?
Wij kennen zeewier vooral van de sushi. Maar onze consumptie van de bruin- rood- en groenwieren is marginaal in vergelijking met Aziatische landen waar zeewier behoort tot het traditionele voedsel. Maar liefst 97 procent van het wereldwijd gekweekte zeewier komt dan ook uit Azië. Voor de kweek van het 'superfood' is geen zoet water en landbouwgrond nodig - in tegenstelling tot dieren en eiwitrijke gewassen op het land. Voedsel voor de toekomst bij uitstek? Je leest het in het Tracé van Zeewier.
In iets meer dan een decennium schopte quinoa het van armemenseneten voor de boeren in de Andes tot superfood voor de bewuste consument – niet alleen bij ons in het Westen, maar evengoed in de Andeslanden zelf. Productie, export en consumptie namen een hoge vlucht. Maar bracht de populariteit van het gewas ook welvaart voor de telers in de Andes? Een vraag voor Efrain Avendaño Torres, algemeen directeur Solid Food Peru.
Met de klimaatverandering in het achterhoofd wordt het produceren van voldoende voedsel voor onze groeiende wereldbevolking een steeds grotere uitdaging. Essentieel in het garanderen van voedselzekerheid is quinoa. Een plantje dat prima gedijt op zoute, schrale en droge gronden. Prima troeven in extreme tijden als deze.
