Het totale waterverbruik van een voedingsproduct is de som van de blauwe, de groene en de grijze watervoetafdruk.
Groen water is het regenwater dat op de velden valt. Dat is niet zo kostbaar en daarvan gebruikt een gewas het meeste.
Blauw water is afkomstig van kunstmatige bevloeiing. Het kan geput worden uit rivieren, meren, grondwater of opgeslagen regenwater. Omdat blauw water ook gebruikt kan worden als drinkwater en in de industrie, of belangrijk kan zijn voor natuurlijke ecosystemen, is het wel kostbaar. Het gebruik van blauw water leidt vaak tot het overmatig onttrekken van water aan stroomgebieden. Dat leidt tot het verdrogen van de plaatselijke natuur.
Grijs water zegt iets over de mate waarin het water vervuild is na gebruik. Het is de hoeveelheid water die achteraf nodig is om de concentratie van vervuilende stoffen zodanig te verdunnen dat de vervuiling teruggebracht kan worden tot water aan de kwaliteitsnormen voldoet.
Van de 1.022 liter die gemiddeld nodig is voor de productie van een liter melk, bestaat ongeveer 84 procent uit groen water, 9 procent uit blauw water en 7 procent uit grijs water.