Sla komt vaak als bijgerecht op het menu en is een erg populaire groente. Het kweken van sla gebeurt steeds vaker in hydrocultuur. Er wordt volop geëxperimenteerd met verticale teelt in verschillende lagen. Sla heeft de reputatie erg gezond te zijn, en terecht. Hier lees je de belangrijkste feiten uit het tracé van sla.
De teelt van sla heeft een grondige transformatie ondergaan. Nauwelijks twee decennia geleden werd sla hoofdzakelijk in volle grond geteeld. Vandaag wordt meer dan de helft van de sla geteeld op water onder glas, een trend die zich nog zal voortzetten. Hydrocultuur is zo sterk in opmars omdat het erg rendabel is, maar ook door restricties op bodemontsmettings- en gewasbeschermingsmiddelen die Europa oplegt.
Meestal ligt sla afgesneden in de winkel, maar soms ook met wortelkluit. Wassen en eventueel verpakken gebeurt meteen na de oogst. Versneden sla wordt onder een beschermde atmosfeer verpakt, wat de houdbaarheid verlengt.
Sla is fragiel, en moet zo snel mogelijk na de oogst in de winkelrekken. Het transport gebeurt koel bij een temperatuur tussen twee en de vijf graden, en dat vraagt heel wat energie. Die komt van fossiele brandstoffen, want de elektrificatie van gekoeld transport staat nog in de kinderschoenen.
In de top vijf van meest geconsumeerde groenten is sla een vaste waarde. De klassieke kropsla blijft populair, net als ijsbergsla. Andere slasoorten en bladgroenten vinden echter steeds vaker hun weg tot op ons bord. De laatste jaren groeide het marktaandeel van voorgesneden sla in zakken.
In de winkel kun je sla los of als krop kopen, of met een wortelkluit in een zakje. De opkomst van voorgesneden sla zorgt voor extra plastic afval, maar ook voor minder voedselverspilling. De sector zoekt naar alternatieven voor plastic, nu steeds meer overheden wegwerpverpakkingen aan banden leggen.