Geven we diabetici binnenkort fruit en groenten op doktersvoorschrift?

De verbeteringen die we zagen in klinische resultaten zouden een betekenisvolle invloed kunnen hebben op de algehele gezondheid. De systolische bloeddruk, of bloeddruk tijdens hartslagen, daalde bijvoorbeeld met meer dan 8 millimeter kwik, of mm Hg, terwijl de diastolische bloeddruk, of bloeddruk tussen hartslagen, met bijna 5 mm Hg daalde. Ter verduidelijking: dit is ongeveer de helft van de daling die wordt bereikt met bloeddrukverlagende medicijnen.

Veel zorgverleners in de VS hebben geëxperimenteerd met "voedsel is medicijn"-programma's, waarbij gratis gezond voedsel wordt verstrekt aan patiënten - soms voor een jaar of langer. Dit is de grootste analyse tot nu toe van programma's voor het voorschrijven van producten, die een variant zijn van deze inspanningen. In deze programma's krijgen patiënten met dieetgerelateerde ziekten gratis appels, broccoli, bessen, komkommers en andere soorten fruit en groenten. In Los Angeles, Boise, Houston, Minneapolis en andere plaatsen waar de door ons onderzochte programma's zich bevonden, kozen deelnemers de producten van hun keuze in supermarkten of boerenmarkten met behulp van elektronische kaarten of vouchers.

Meestal ontvingen ze ongeveer US$65 per maand gedurende vier tot 10 maanden. We hebben gegevens samengevoegd van 22 productreceptenlocaties in de VS die werden beheerd door Wholesome Wave, een non-profit organisatie die de toegang tot betaalbaar, gezond voedsel bevordert. Geen van de pilots was eerder geëvalueerd. Alle 4.000 deelnemers hadden een slechte cardiometabole gezondheid of liepen daar risico op en werden gerekruteerd uit klinieken in wijken met lage inkomens. Deelnemers aan deze programma's aten meer fruit en groenten. Ze hadden ook een derde minder kans op voedselonzekerheid - onvoldoende voedsel om in hun basisbehoeften te voorzien en een gezond leven te leiden.

Waarom dit belangrijk is

Jaarlijks sterven meer dan 300.000 Amerikanen aan hart- en vaatziekten en diabetes die verband houden met wat ze eten. De mensen in de naar schatting 13,5 miljoen Amerikaanse huishoudens met voedselonzekerheid hebben een grotere kans dan anderen om cardiometabole gezondheidsproblemen te krijgen, zoals diabetes of hartaandoeningen. Ze hebben ook een kortere levensverwachting en hogere medische kosten.

De meeste Amerikanen, ongeacht hun inkomen, volgen geen gezond dieet. Uit onderzoek blijkt echter dat Amerikanen met lagere inkomens iets slechter voor hun gezondheid eten dan mensen die meer kunnen betalen. Een conferentie van het Witte Huis over honger, voeding en gezondheid bracht in 2022 deskundigen samen die een nationale strategie uitstippelden om voedselonzekerheid uit te roeien en voedingsgerelateerde ziekten te verminderen. De samenkomst eindigde met een strategie die onder andere opriep tot meer receptprogramma's voor producten. De laatste Witte Huis-conferentie over honger en voeding, die meer dan vijftig jaar eerder plaatsvond, leidde tot belangrijke en blijvende veranderingen in het Amerikaanse voedselbeleid.Het National School Lunch Program werd uitgebreid en het Special Supplemental Nutrition Program for Women, Infants and Children, bekend als WIC, werd in het leven geroepen.

Binnen een jaar na de laatste conferentie kondigden twee overheidsinstellingen - de Indian Health Service en de Veterans Health Administration - pilots aan voor het voorschrijven van producten. Acht Medicaid programma's van staten hebben federale ontheffingen ontvangen of aangevraagd waardoor Medicaid voor sommige mensen zes maanden lang voor recepten voor producten kan betalen.Deze programma's zijn echter nog niet beschikbaar voor de meeste Amerikanen die er baat bij zouden kunnen hebben.

Wat is de volgende stap?

We evalueren "voedsel is medicijn"-pilots die worden gefinancierd door het Flexible Services Program in het Medicaid-programma van Massachusetts. We voeren ook een groot, gerandomiseerd, gecontroleerd onderzoek uit, waarin een groep kankerpatiënten gratis thuisbezorgde maaltijden krijgt en een andere groep standaardzorg.

Dit artikel is een vertaling van The Conversation. De auteurs zijn Kurt Hager (Umass Chan Medical School) en Fang Fang Zhang (Tufts University).