Het kuiken op ons bord

Van moederdier naar pluimveebedrijf

In vermeerderingsbedrijven leggen moederdieren eieren die kunstmatig worden uitgebroed. De kuikens die daaruit komen, gaan met vrachtwagens naar het vleeskippenbedrijf. Vlaanderen telde twee jaar geleden 114 vermeerderingsbedrijven.

Vetmesten

Het pluimveebedrijf mest de kuikens in zes weken vet met behulp van eiwitrijke voeding. Bij aankomst wegen de kippen 40 gram en groeien 65 gram per dag, tot ze hun slachtgewicht van 2,2 kilogram bereiken. Door hun snelle groei, kunnen de kippen hun eigen gewicht niet meer dragen en zakken door hun poten. Daarom noemen we ze ook wel plofkippen.

Biologische kippen leven langer, tot tien weken en hebben 2,6 kilogram als slachtgewicht. Ze hebben meer plaats om rond te lopen en mogen vanaf hun zesde levensweek in de vrije uitloop scharrelen, in tegenstelling tot de reguliere kippen die hun hele leven in een stal doorbrengen.

Transport naar het slachthuis

Als de kuikens vet zijn, vangt de boer of een machine ze op en laadt ze in een vrachtwagen in containers. De vrachtwagen voert hen naar het slachthuis.

Verdoofd en onthoofd

In de slachthuizen worden de kippen ondersteboven aan slachthaken gehangen. De transportband leidt de kippen met de kop door een elektrisch geladen waterbad waardoor ze verdoofd worden. Vervolgens worden de kippen geslacht door hun halsslagader door te snijden.

Op ons bord

Na het slachten gaan de karkassen op een transportband om ze te plukken. Vervolgens verwijderen arbeiders de ingewanden, krop en nek. Wat van het karkas overblijft, zuiveren en versnijden machines. De kippenvleugels, –filets en -bouten op je bord zijn het resultaat.

Plastic afval

Kip wordt voornamelijk in plastic verpakt dat niet gerecycleerd wordt. Het productie- en verwerkingsproces van plastic heeft een grote CO2-uitstoot.