In voer voor legkippen zit gemiddeld 15 procent soja. De reden daarvoor is dat soja veel vet en eiwit, en andere interessante voedingsstoffen bevat.
Europa is voor de import van soja voor meer dan negentig procent afhankelijk van Brazilië en Argentinië. Rampen in die landen, zoals grootschalig mislukte oogsten, kunnen de eiwitvoorziening in onze regio in één klap op de helling zetten. Ook heeft de grootschalige import van soja uit Latijns-Amerika een hoge ecologische voetafdruk door ontbossing in het Amazonegebied en het transport over grote afstanden.
In 2018 namen onderzoekers van de Universiteit van Oviedo in Spanje de milieu-impact van eieren onder de loep. Ze besloten dat de ingrediënten in het voeder het meest de milieu-impact van de eieren bepalen: voor zestien van de achttien milieucomponenten die ze onderzochten, staat het voer in voor liefst 55 procent van de impact. Ze wijzen daarbij in het bijzonder naar de grote impact van soja.
De mengvoederindustrie levert inspanningen om sojaschroot te vervangen door andere eiwitten, zoals koolzaadschroot. Voor België is bekend dat er jaren zijn dat dit goed lukt. Koolzaadschroot is dan de belangrijkste eiwitbron voor veevoeder, alle deelsectoren (die met kippen, varkens en runderen) samengenomen. Of het vervangen van soja door koolzaadschroot lukt, hangt af van het aanbod en de prijs ervan; beide kunnen in de loop der jaren sterk variëren.
Wil je meer weten over soja voor menselijke consumptie? Ga dan naar het Tracé van Soja.