Omdat de consument meer houdt van gele ananas, sproeien de telers een week voor de oogst vaak met ethefon. Die stof verandert niets aan de kwaliteit van het fruit, maar doet de groene kleurstof (chlorofyl) in de schil sneller afbreken. Het resultaat: een gele ananas.
Volgens Toxnet, de toxicologische database van het Amerikaanse Nationale Gezondheidsinstituut (NIH), is de kans klein dat de consument blootgesteld wordt een ethefon. Het middel zou immers snel afbreken. Voor de arbeiders op de plantage is er wel een risico op blootstelling. Zij kunnen last krijgen van irritatie van de huid, de ogen en de luchtwegen. Wie te veel ethefon binnenkrijgt kan daar wel ziek van worden, maar de kans dat dat gebeurt door ananas te eten is miniem. Symptomen die wijzen op een te grote dosis ethefon zijn: diarree, buikpijn, vaak moeten plassen en een plotse daling of stijging van de eetlust.