Tracés
Artikels
Community
Zoeken
Ook je steentje bijdragen?
Word lid
word lid
De meeste quinoa wordt verbouwd in Bolivia en Peru. Hoe komt het pseudograan tot bij ons in de supermarkt? De weg van de quinoakorrel in vijf korte stappen.
De Zuid-Amerikanen verbouwen quinoa al duizenden jaren. Peru en Bolivia zijn vandaag nog steeds de grootste producenten, al zorgde het wereldwijde succes van ‘superfood’ quinoa ervoor dat steeds meer landen een poging doen om het gewas te telen. Dat succes joeg ook de prijs van de quinoa tijdelijk de hoogte in, wat leidde tot verhalen over de lokale bevolking die geen quinoa meer kon betalen. Dat schandaal verdient echter wat meer nuance: de arme boeren zijn immers gebaat bij een hogere prijs.
Rond de quinoakorrel zit een bitter laagje saponine. Dat vormt een natuurlijk afweermiddel tegen vogels en insecten. Quinoa is minder bitter als je dat laagje er eerst grondig afwast. Dat gebeurt vaak al in de fabriek.
Nederland is in vergelijking met andere Europese landen een grote importeur en exporteur van quinoa. De Nederlanders zouden, na de Bolivianen en Peruvianen, zelfs de grootste quinoaconsumenten ter wereld zijn!
Quinoa bevat 13 tot 17 procent eiwitten van zeer goede kwaliteit. Dat wil zeggen dat hun eiwitten alle nodige aminozuren bevatten, de bouwstenen waaruit eiwitten zijn opgebouwd. Maakt dat van quinoa een zogenaamd superfood? Quinoa is een goede afwisseling voor rijst, pasta, aardappelen en brood. Maar zoals geldt voor alle voedingsmiddelen: superfood bestaat niet, variatie in je voedingspatroon is belangrijker.
Wie zijn voedselverspilling wil indijken, is wellicht fan van quinoa. Gedroogde quinoa kan je immers met gemak twee tot drie jaar bewaren.
