Van korrel tot kolf (of veevoer)

Teelt

Mais is een graangewas dat uit Mexico stamt. Net als tarwe en rijst is het een zetmeelhoudend basisvoedsel, waarvan jaarlijks ongeveer 600 miljoen ton wordt geoogst. Daarnaast is het ook uitgegroeid tot een erg belangrijk voedergewas. Mais is een zogenaamd C₄-gewas, dat groeit dankzij een efficiënter fotosyntheseproces, waardoor het voor veel opbrengst kan zorgen. Mais wordt geteeld door de korrels in grote velden in rijen uit te zaaien. Het is een extensieve landbouwteelt, die grote oppervlaktes inneemt en weinig inspanning vraagt om een grote opbrengst te verzekeren. Het wordt geteeld in een monoteeltcultuur, een teeltsysteem dat bedreigingen vrije baan geeft en ook extra problemen – zoals afnemende plantendiversiteit en overbemesting – met zich meebrengt.

Verwerking

Mais kan tot veevoeder worden verwerkt, maar is ook de basis voor zoete maisstroop (die gebruikt wordt om allerhande producten, waaronder frisdrank, koeken, maar ook andere afgewerkte producten zoals pizza's te zoeten. Mais kan ook gegrild worden gegeten, of in de vorm van korrels worden ingeblikt of in bokaal verpakt. Dat gebeurt met in België geteelde mais nauwelijks, want blik- of bokaalmais wordt doorgaans ingevoerd. Mais kan ook als biobrandstof worden ingezet.

Transport

Mais wordt na de oogst ofwel ingekuild dicht bij het veeteeltbedrijf dat het als veevoeder zal gebruiken, of vervoerd naar fabrieken. Alle transport gebeurt dan ook met vrachtwagens of tractoren.

Gezondheid

Mais staat in de voedingsdriehoek in de donkergroene zone, waar plantaardige voedingsmiddelen staan met een gunstig effect op de gezondheid. Het is een bron van koolhydraten – ongeveer tachtig procent van de korrel – maar ook van eiwit, vet en vezels. In vergelijking met andere graansoorten heeft het geen hoge voedingswaarde.

Maisstroop is terug te vinden in heel wat bewerkte producten, en in die vorm kan het bijdragen aan een te hoge suikerinname.