In 2017 legden de Belgische legkippen ongeveer 2,3 miljard eieren. Hier lees je in het kort hoe die kippen leven en wat er met al die eieren gebeurt.
In steeds minder, maar steeds grotere legbedrijven leggen kippen steeds meer eieren. Alternatieve systemen zoals het scharrelsysteem zijn in opkomst, maar er leven ook kippen in verrijkte kooien. Buiten Europa zijn er nog veel legbatterijen.
We kopen eieren in doosjes in de winkel, maar bedrijven maken er ook halffabricaten: eigeel, eiwit of heelei. Andere bedrijven verwerken die halffabricaten weer in hun eindproducten zoals sauzen, gebak, pannenkoekenmixen, shampoo en nog veel meer.
In de ei-sector is er transport van broedeieren, eendagskuikens, eieren en uitgelegde kippen. De eieren worden met grote zorg behandeld om ze niet te breken. De uitgelegde kippen die naar het slachthuis worden gebracht, kunnen verwondingen oplopen en gestresseerd raken.
De gemiddelde Belg eet 12 à 14 kilo, dus 217 kippeneieren per jaar. Dat is ongetwijfeld meer dan je had verwacht, maar je hebt natuurlijk weinig zicht op het aantal verwerkte eieren in je sauzen, bakwaren en tal van andere andere bereide producten die je in de winkel, horeca en elders koopt.
Afgedankte eierschalen horen bij het gft-afval. Je mag ze niet op je eigen composthoop gooien, omdat het wettelijk verboden is om dierlijke producten thuis te composteren. Erkende composteringsbedrijven, zoals die waar je gft-afval heen gaat, mogen ze wel verwerken.