​ Hoe scholen en gezinnen klimaatactie kunnen ondernemen door te leren over voedselsystemen

Jongeren hebben veel last van klimaatangst, die wordt gekenmerkt door gevoelens van angst, bezorgdheid, wanhoop en schuld en die de psychosociale gezondheid en het welzijn negatief kunnen beïnvloeden. Klimaatactie is een voorgestelde manier om klimaatangst te verminderen door negatieve emoties als reactie op de realiteit van urgente uitdagingen om te zetten in positieve actie.

Door ook naar voedselsystemen te kijken, krijgen we er een belangrijke mogelijkheid bij om iets te doen aan de klimaatcrisis, aangezien zij 21 tot 37 procent van de wereldwijde uitstoot van broeikasgassen veroorzaken. Zowel thuisgesprekken met ouders of verzorgers als schoolcurricula kunnen jongeren helpen hun relaties met voedsel te koppelen aan het pleiten voor veranderingen in voedselsystemen of het maken van duurzamere keuzes ten gunste van onze gezamenlijke planetaire gezondheid.

Wat is een voedselsysteem?

Een voedselsysteem omvat alles wat met voedsel gebeurt, van boer tot bord. Het voedselsysteem omvat ook alle mensen die bij elk van die stappen betrokken zijn, waaronder wijzelf. Elke keer we eten, nemen we deel aan het voedselsysteem. Maar mede door het toegenomen aantal stappen tussen boerderij en bord, en het feit dat in onze dominante wereldeconomie voedsel wordt gepositioneerd als een product om te consumeren, is er een groeiende kloof tussen mensen en het voedselsysteem.

Deze kloof heeft bijgedragen tot de huidige problemen die door het voedselsysteem worden veroorzaakt, en houdt ze in stand. Deze problemen omvatten het verlies aan biodiversiteit, de aantasting van ecosystemen en wereldwijde ongelijkheden in verband met arbeidspraktijken en de winning van hulpbronnen.

Impact van dagelijkse keuzes

Velen van ons staan zelden stil bij het effect van onze dagelijkse voedselkeuzes op het milieu. Degenen die dat wel doen, zien zelden ons eigen potentieel om ons bezig te houden met het voedselsysteem en het te veranderen, naast eten op basis van geweten. Het erkennen van onze rol in het voedselsysteem kan versterkend werken, omdat het mogelijkheden biedt om iets te doen aan de klimaatcrisis.

Basisscholen en middelbare scholen zijn een logische plaats om leerlingen bij deze kwesties te betrekken, omdat het locaties zijn waar jongeren het grootste deel van hun dag doorbrengen en instellingen die tot doel hebben een goed opgeleide en betrokken burgerij te bevorderen. Ondanks het potentieel van onderwijsinstellingen om jongeren te betrekken bij kwesties die verband houden met voedselsystemen, slagen veel schoolprogramma's over de hele wereld, ook in Canada, daar niet in.

Meer dan voeding, koken

Uit onderzoek naar de leerplannen voor het basisonderwijs in 11 landen, waaronder Australië, Engeland, Japan, Noorwegen en Zweden, blijkt bijvoorbeeld dat de leerplannen meestal gericht zijn op voorlichting over voeding of kookvaardigheden, zonder dat er iets gezegd wordt over de manier waarop de huidige voedselsystemen ons milieu vernietigen of grove sociale onrechtvaardigheden in stand houden. Uit onderzoek naar Canadese leerplannen is eveneens gebleken dat het leerplanbeleid meestal gericht is op gezond eten als een kwestie van individuele keuze.

Hoewel veel lesprogramma's geen holistische benadering van onderwijs in voedselsystemen hanteren, zijn er veel organisaties van derden die middelen hebben gecreëerd voor docenten die voedselsystemen op een meer omvattende manier onderzoeken.

Voeding en koken zijn belangrijk voor de individuele gezondheid. Maar deze beperkte focus kan ontkrachtend werken voor jonge mensen, omdat het geen rekening houdt met de positieve impact die mensen kunnen hebben op het transformeren van voedselsystemen naar meer rechtvaardige en ecologisch duurzame systemen.

Door de volgende generatie te laten zien hoe we onze voedselsystemen ten goede kunnen veranderen, kunnen we niet alleen de klimaatangst verminderen, maar er ook voor zorgen dat de volgende generatie de kennis en vaardigheden heeft om een rechtvaardigere en duurzamere toekomst te creëren.

Lokaal actie ondernemen

Dus hoe ondersteunen we deze belangrijke kwesties in onze scholen? Als u een bezorgde ouder bent, kunt u lid worden van de ouderadviescommissie op de school van uw kind of uw schooldistrict aanschrijven om na te gaan of er positieve lokale initiatieven zijn en om uw bezorgdheid te uiten. U kunt ook uw lokale wetgevende vertegenwoordiger aanschrijven om te pleiten voor de opname van deze onderwerpen in het curriculum.

Buiten schooltijd kunnen ouders of verzorgers manieren vinden om kinderen te betrekken bij discussies over voedselsystemen die verder gaan dan voeding. Voor schoolprojecten waarbij een kind een keuze heeft over het onderwerp, of als thuisproject, moedig je je kind aan om onderzoek te doen naar verschillende organisaties in je omgeving die betrokken zijn bij duurzame voedselsystemen. Bezoek samen een lokale boerderij of begin een kleine binnen- of buitentuin.

Hoe een maaltijd op een bord komt

Een andere activiteit om na te denken over de wereldwijde impact van voedselsystemen is onderzoeken hoe een maaltijd op je bord komt. Je kunt vragen stellen als:

• Wat zijn de ingrediënten?
• Waar ter wereld komen al die ingrediënten vandaan?
• Wie was betrokken bij het verbouwen en vervoeren van de ingrediënten en bij het maken van het geconsumeerde voedsel?
• Werden al die mensen eerlijk behandeld?
• Is het milieu geschaad bij de productie van het voedsel?

Het analyseren van zelfs een eenvoudige maaltijd kan leiden tot complexe gedachten en discussies over voedselsystemen en grimmige sociale en milieukwesties aan het licht brengen.

Door verder te kijken dan voeding, kan voedsel een krachtig middel worden om jongeren te stimuleren tot klimaatactie, wat op zijn beurt kan leiden tot minder klimaatangst en meer gevoelens van hoop voor de toekomst.

Dit artikel is een vertaling van The Conversation. De auteur is Gabrielle Edwards (University of British Columbia).