Visserij en behoud van het mariene milieu: kunnen we ze allebei hebben?

Een cultuur van polarisatie

Visserij is een uitstekend voorbeeld van een gebied waar interdisciplinair denken noodzakelijk is, maar in de praktijk moeilijk. Hoe kunnen we bijvoorbeeld prioriteit geven aan het beëindigen van honger en armoede en tegelijkertijd de oceaan en zijn ecosystemen beschermen als zoveel gemeenschappen voor hun economie en levensonderhoud van vis afhankelijk zijn? Wat het voor beleidsmakers nog ingewikkelder maakt, is dat het verhaal over visserij en mariene instandhouding ontsierd wordt door sensatiebeluste berichtgeving en geruchtmakende verhalen die de publieke perceptie sterk kunnen beïnvloeden.

Neem bijvoorbeeld de recente virale sensatie 'Seaspiracy'. Wat ons verbaast, is dat een film als deze in 2021 in première gaat en nog steeds achterhaalde en onjuiste informatie verspreidt. Het probleem met media die onheil verkondigen over de wereldwijde visserij is dat het een nieuwe generatie van geesten introduceert in deze vermeende tweedeling tussen visserij en natuurbehoud - het "goede" versus "slechte", en als gevolg daarvan één kant belastert zonder veel aandacht te besteden aan de sociale en economische strijd waar veel vissers en kustgemeenschappen mee te maken hebben. Wij, de auteurs, hopen oprecht dat we niet zullen terugkeren naar een tijd waarin de houding van "my way or the high waty" een groot deel van het werk voor het behoud van de zee en de visserij domineerde. Zijn we niet verder gekomen dan het verdoemen van een sector en zijn we nu in staat te begrijpen dat duurzame visserij zowel de natuur als de mens ten goede komt?

Is er een overeenkomst?

In dit artikel verkennen we het idee van een gemeenschappelijk doel. We hebben individueel vissers (actief en gepensioneerd) en medewerkers van niet-gouvernementele milieuorganisaties (eNGO's) in onze professionele netwerken geïnterviewd om te proberen hun perspectieven op visserij en natuurbehoud te begrijpen. Door naar de standpunten van de verschillende belanghebbenden te luisteren, vonden we een zilveren randje: beide 'zijden' delen een overeenkomst, aangezien beide groepen gezonde en duurzame oceanen willen.

Wat betekent duurzame visserij voor u?

"Het betekent dat ik het moet doorgeven aan mijn generaties, aan mijn zoon, mijn kinderen, want dit is het beste in het leven." - Visser, Filippijnen

"Men neemt niet alles wat men kan, maar redt misschien meer dan men moet. Het is niet alleen voor ons mensen, het is ook voor het geheel - de hele aarde." - Visser, Noorwegen

"Het is beter om minder vis te oogsten voor een goede prijs, dan om veel vis te oogsten voor een lagere prijs." - Visser, Noorwegen

"Duurzaamheid heeft alles te maken met de zorg voor het systeem, de visserij, dat ons voorziet. - Gepensioneerde visser, UK/Noorwegen

"Het gaat erom dat er voldoende bestanden en paaibiomassa is om het bestand op lange termijn te ondersteunen. Maar het gaat er ook om dat mensen kunnen vissen en niet te veel middelen aan de visserij verspillen." - medewerker van een NGO, Filippijnen

"Er moet worden gevist op bestanden met wetenschappelijk onderbouwde, ecologisch duurzame grenzen, zonder dat dit een te grote impact heeft op bijvangstsoorten en habitats. Er moet een doeltreffende regelgeving zijn en een holistische beheersaanpak." - NGO-medewerker, Noorwegen

Wat betekent natuurbehoud voor u?

"Natuurbehoud is mensen in staat stellen in harmonie met de natuur te leven. We conserveren de natuur niet alleen voor mensen of alleen voor zichzelf. We moeten een evenwicht zien te vinden tussen de behoefte van mensen om in hun levensonderhoud te voorzien en het in stand houden van hulpbronnen voor de lange termijn." - eNGO medewerker, Filippijnen

"Natuurbehoud gaat over het behoud van het levensondersteunende systeem, namelijk de planeet die we hebben. Als wij mensen op onze planeet willen blijven leven, zijn we volledig afhankelijk van de natuurlijke wereld om ons heen." - eNGO-medewerker, Noorwegen

Is er een toekomst voor de visserij-industrie?

"Er moet een toekomst zijn. Het is niet noodzakelijkerwijs de toekomst die we graag zouden zien - de sector zelf zal bijvoorbeeld kleiner worden. Het hangt er nu van af of we ons hoofd erbij kunnen houden." - Gepensioneerde visser, UK/Noorwegen

"Er moet een toekomst zijn voor de visserijsector, want miljoenen mensen zijn ervan afhankelijk." - eNGO-medewerker, Filippijnen

"De bereidheid om het holistisch te bekijken, is de meest robuuste manier om te bouwen aan behoud en duurzaam beheer." - eNGO-medewerker, Noorwegen

Het belang van conversatie

Ondanks een diverse demografie qua leeftijd, geografische locatie, achtergrond en beroep, was de rode draad een overweldigende waardering voor de oceanen en de diensten die zij ons bieden, en een gevoel van urgentie dat we niet veel tijd meer hebben om onze manier van leven in stand te houden. Al deze mensen uit zowel de visserij- als de natuurbeschermingssector erkennen het belang van duurzame visvangst voor de toekomst, maar zijn zich ook bewust van de kwetsbaarheid van de hulpbronnen waarvan de visvangst afhankelijk is en van de daaruit voortvloeiende noodzaak van een holistisch beheer. Hun individuele beweegredenen voor duurzame visserij kunnen variëren van een holistische visie op de planeet tot een meer plaatsgebonden perceptie van individuele mensen en hun bestaansmiddelen, maar de onderliggende boodschap is dezelfde en is gericht op mens en natuur.

Is de dichotomie tussen het behoud van de zee en de visserij-industrie dan slechts een illusie? De dichotomie bestaat zeker, zolang er een gebrek is aan open communicatie en wederzijds begrip in deze ruimte. Om deze tweespalt achter ons te laten en ons gemeenschappelijke doel te bereiken, moeten we op alle niveaus van de samenleving met elkaar spreken en niet tegen elkaar - van vissers en hun gemeenschappen, tot wetenschappers, beleidsmakers, ngo's en maatschappelijke organisaties, en zelfs consumenten.

Iedereen heeft een rol

Als we willen komen tot een duurzame visserij die mens en natuur ondersteunt, moeten we allemaal verantwoordelijk zijn voor onze eigen rol in het systeem. De visserijsector kampt nog steeds met enorme problemen die moeten worden aangepakt, maar we hebben de steun van alle belanghebbenden nodig om vooruitgang te boeken - daaronder valt ook de steun van de consumenten. Als consumenten hebben wij de macht om veranderingen te eisen van vissers, leveranciers en beleidsmakers, en om producten in de richting van duurzamere normen te sturen. Maar wij, de twee auteurs die het raakvlak tussen wetenschap en beleid betreden, zijn tot het inzicht gekomen dat wij ook de verantwoordelijkheid hebben om duidelijk en open te communiceren tussen deze verschillende groepen van belanghebbenden. Als we openhartig zijn over wat we proberen te verduurzamen en voor wie we dat proberen te doen, zullen we veel van de valkuilen vermijden die door dichotomieën worden gecreëerd.

Wij geloven dat deze uitdagingen niet uniek zijn voor ons als beginnende onderzoekers op het gebied van visserij en natuurbehoud, en we hopen dat dit artikel anderen kan aanmoedigen om aan zelfreflectie te doen om de meest kritische vragen in het duurzaamheidsdebat te beantwoorden: wat probeer je te ondersteunen en voor wie ondersteun je dat?

Dit artikel verscheen eerder in het Engels op de website van onze partner FoodUnfolded: https://www.foodunfolded.com/a.... De auteurs zijn Jessica Tengval en Jessica Fuller.