Deze website gebruikt cookies. Ik ga akkoord met de privacy policy
OK
Gezondheid

Kan AI voedingsadvies democratiseren?

Als je online zoekt naar hoe mensen kunstmatige intelligentie (AI)-tools zoals ChatGPT gebruiken, kom je er al snel achter dat voedingsvragen populair zijn. Meer specifiek zoeken gebruikers hulp bij het plannen van menu's om aan hun persoonlijke dieetdoelen te voldoen. Maar hoe effectief is deze technologie in het geven van voedingsadvies?

The Conversation

The Conversation is een onafhankelijke, non-profit journalistieke website die nieuws en achtergrond afkomstig uit de academische gemeenschap publiceert.

In een consumentenonderzoek gaven meer dan drie op de vijf consumenten aan dat ze gezonder zouden willen eten. Zo'n 73% vond het belangrijk om voedsel te kopen met een lage impact op het milieu. Een ondermaats voedingspatroon is wereldwijd de belangrijkste oorzaak van chronische ziekten en sterfte. Bovendien houdt een derde van alle door de mens veroorzaakte broeikasgasemissies verband met voeding. Tegen deze achtergrond is het duidelijk dat er hulp nodig is om de omslag te maken van doelen naar gedrag.

Voor de 19,9% Europeanen die leven met een zelfgerapporteerde voedselallergie, moet elke eetbeslissing afgestemd zijn op het beschermen van zichzelf tegen een negatieve reactie. Hier hangt een prijskaartje aan: de gemiddelde uitgave aan wekelijkse voedselaankopen voor mensen met een voedselovergevoeligheid ligt 12-27% hoger dan voor mensen zonder allergie. Mensen met allergieën hebben 40,37 dagen extra nodig om hun dieet te onderzoeken en te plannen.

Dus hoewel AI veel huishoudens zou kunnen helpen om gezonder te eten, kunnen de gevolgen van een fout voor mensen met voedselallergieën levensbedreigend zijn. Omdat er ook bezorgdheid bestaat over de consumptie van zogenaamd gezonde ingrediënten zoals kokosolie, is het uiterst belangrijk dat voedingsdeskundigen helpen bij het informeren van deze technologische oplossingen.

Jimmy Dean - Unsplash

Hoe kan AI helpen?

Academici in Canada gebruikten specifieke soorten AI, bekend als natuurlijke taalverwerking (NLP) en machine learning, om tekst op voedseletiketten te verwerken. Dit wordt gedaan om voedingsmiddelen nauwkeurig te categoriseren op basis van hun specifieke voedingscriteria.

Dergelijke criteria omvatten de Table of Reference Amounts voor voedselcategorisering die wordt gebruikt door Health Canada - de Canadese overheidsdienst voor gezondheidsbeleid - samen met het profileringssysteem voor voedingsstoffen van Food Standards Australia New Zealand, de autoriteit die voedselstandaarden ontwikkelt voor beide Oceanische landen. Dit werk toonde aan dat technologie kan worden gebruikt om de tijd te verminderen die nodig is om grote aantallen voedingsmiddelen handmatig te categoriseren.

Er bestaan al commerciële aanbiedingen die technologie op deze manier gebruiken. Een voorbeeld is het bedrijf Food Maestro. Het bedrijf waar ik bij betrokken ben, Spoon Guru, werkt al acht jaar samen met retailers over de hele wereld en helpt hen bij het zoeken en vinden van voedingsmiddelen op online boodschappenplatforms met behulp van AI-systemen die samen met geregistreerde voedingsdeskundigen zijn ontwikkeld.

Het veld van generatieve AI maakt gebruik van grote taalmodellen (LLM) en machinaal leren om niet alleen woorden in tekst te identificeren, maar ook om hun volgorde en context te begrijpen om zo op een mens lijkende reacties op tekstgebaseerde prompts te produceren.

AI-chatbots zoals Chat GPT gebruiken deze technologie om informatie te synthetiseren, tekst samen te vatten en vragen te beantwoorden. Het kan worden gebruikt om menu's op maat te maken, receptideeën te genereren en boodschappenlijstjes samen te stellen.

Chatbot-test

Vroege expertonderzoeken waarbij Chat GPT werd gebruikt voor menuplanning en dieetadvies hebben gemengde resultaten opgeleverd.Uit een onderzoek naar het vermogen van de chatbot om dieetplannen te maken voor mensen met allergieën bleek dat van de 56 diëten er één keer een onveilig plan werd gegenereerd, waarbij amandelmelk werd opgenomen in een notenvrij dieetplan.

Er waren ook andere fouten. Er waren bijvoorbeeld fouten in de manier waarop voedselhoeveelheden en energiewaarden werden beschreven en er was sprake van herhaling van dezelfde voedingsmiddelen binnen menuplannen.

In een review over het potentieel van ChatGPT voor gepersonaliseerde obesitasbehandeling, uitten de auteurs hun bezorgdheid over de privacy en veiligheid van patiënten.Ze merkten ook op dat er een gebrek aan verantwoording is als er schadelijk advies wordt gegeven. Deze modellen hoeven zich momenteel niet te houden aan professionele normen of ethische codes.

Diëtisten testten het vermogen van ChatGPT om een ideaal dieet te bepalen voor mensen met diabetes type 2 of mensen die hemodialyse ondergaan - een behandeling voor nierfalen. Ook zij vonden fouten. De chatbot reageerde met voedingsmiddelen die niet optimaal zouden zijn voor deze aandoeningen, zonder waarschuwingen. De menu's waren opnieuw repetitief en de auteurs uitten hun bezorgdheid dat dergelijke oplossingen gebruikers zouden kunnen aanmoedigen om geen gekwalificeerde gezondheidsdeskundigen te raadplegen. Het gebrek aan referenties naar de informatiebronnen die werden gebruikt om de antwoorden te genereren, betekende dat ze niet konden controleren of ze van hoge wetenschappelijke kwaliteit waren. Een cardioloog testte het advies dat ChatGPT genereerde met betrekking tot zijn specialisme, namelijk het verband tussen vet in de voeding en hart- en vaatziekten. Hij vond dat de antwoorden de onderzoeksstudies verkeerd interpreteerden en herhaaldelijk fouten en inconsistenties produceerden in een toon die werd omschreven als verstandig, zelfverzekerd en overtuigend.

Ethische implicaties

Ondanks duidelijke tekenen dat voorzichtigheid geboden is, merkten sommige vroege beoordelingen ook op dat AI sterke punten had en het potentieel om gepersonaliseerd voedingsadvies te geven. De antwoorden van ChatGPT kwamen vaak overeen met gepubliceerde voedingsrichtlijnen. De chatbot nam bijvoorbeeld fruit en groenten op in elke maaltijd en nam adviesverklaringen op, zoals "het is belangrijk om etiketten zorgvuldig te lezen" en "raadpleeg een gezondheidsprofessional".

De ethische implicaties, veiligheid en kwaliteit van de technologie moeten beter worden begrepen voordat deze waarschijnlijk binnen deze beroepen zal worden gebruikt. Klanten en patiënten zouden er echter hoe dan ook regelmatig gebruik van kunnen maken. Technologie zoals ChatGPT kan worden gezien als een nuttig hulpmiddel voor diëtisten en voedingsdeskundigen om snel informatie over voedingsmiddelen te vinden, waardoor ze hun werk beter kunnen onderbouwen.

Academici die onderzoek doen naar de relatie tussen voeding en gezondheid zouden AI ook kunnen gebruiken om tijd te besparen of innovatieve benaderingen voor hun onderzoek te ontwikkelen. Dit zou de impact van hun onderzoek kunnen vergroten en de toegankelijkheid ervan kunnen verbeteren op een manier die de samenleving ten goede komt. Beleidsmakers, regelgevers en mensen die in de voedingsindustrie werken zijn zeer geïnteresseerd in de gezondheid en duurzaamheid van voedsel. Ze zijn ook geïnteresseerd in de manier waarop advies op dit gebied wordt gecommuniceerd met het publiek.

Tools zoals ChatGPT vertegenwoordigen een geheel nieuwe dimensie van informatie en verkeerde informatie over voeding en gezondheid. De reactie hierop zal cruciaal zijn voor het garanderen van nauwkeurige, veilige en transparante communicatie van voedingsadviezen.

Het gebruik van de technologie zou de toegang tot gepersonaliseerd voedingsadvies voor het grote publiek aanzienlijk kunnen verbeteren. Het zou ook kunnen helpen om de barrières aan te pakken waarmee mensen worden geconfronteerd bij het bereiken van hun gezondheidsdoelen.

Veiligheid moet echter op de eerste plaats komen. Voedingsdeskundigen, traceerbare bronnen van wetenschappelijk onderbouwde informatie en kwaliteitsborgingsprocessen moeten centraal staan bij de ontwikkeling en implementatie van dergelijke technologieën wanneer ze worden gebruikt om voedingsadviezen te geven.

Dit artikel is een vertaling van The Conversation. De auteur is Danielle McCarthy (Queen's University Belfast).

Bronvermelding