In deze korte samenvatting van het Tracé van Thee lees je sneller dan je theewater kookt een aantal highlights over de weg die theeblaadjes afleggen.
Thee heeft een rijke geschiedenis in China en ook vandaag nog is het land de belangrijkste producent. Veertig procent van alle thee komt uit China. Arbeiders op de theeplantages in onder andere India, Sri Lanka, Bangladesh en Kenia verdienen weinig en leven vaak op de theeplantage zelf, soms onder zeer slechte omstandigheden.
Groene, zwarte, oolong en witte thee komen allemaal van dezelfde plant. Het verschil zit hem in het verwerkingsproces, waarbij de blaadjes niet of deels oxideren.
De productie van thee vergt minder water dan die van koffie. Wie zijn kopje zo duurzaam mogelijk wil brouwen, kookt niet meer water dan nodig en laat de melk achterwege.
Thee bereikt ons meestal met de boot. De eersten die thee naar Europa brachten, waren de Nederlanders.
Er zijn aanwijzingen dat thee een gunstig effect heeft op de bloeddruk en het cholesterol. Daardoor zou theedrinken het risico op hart- en vaatziekten verkleinen.
Voor andere gezondheidsclaims is er dan weer minder bewijs. Zo helpt thee drinken je niet bij het afvallen en is de rol van thee in de preventie van kanker twijfelachtig.
Theezakjes horen niet bij het groenafval. Hoewel de theeblaadjes zelf prima geschikt zijn als compost, bevat het zakje vaak kunststof die niet biologisch afbreekbaar is. Sommige zakjes zien er wel bio-afbreekbaar uit, maar bevatten toch kleine hoeveelheden plastic.