Deze website gebruikt cookies. Ik ga akkoord met de privacy policy
OK
Milieu

De zeeën schoonmaken met mossel- en oesterkwekerijen

Sommige mossel- en oesterkwekerijen werken op een manier die tegelijk voedsel produceert, het milieu zo weinig mogelijk schade toebrengt en de oceanen schoonmaakt. Is dit een win-win situatie?

FoodUnfolded

Een globaal digitaal platform dat mensen opnieuw verbindt met de oorsprong van hun voedsel en wil inspireren tot een positieve verandering van het voedselsysteem.

Of het nu gaat om de uitstoot van broeikasgassen, het gebruik van land en water, pesticiden en kunstmest, of het welzijn van de dieren, de meeste kweekproducten van vlees en vis brengen milieukosten met zich mee. Maar er is één soort kwekerij die niet alleen al deze valkuilen vermijdt, maar zelfs een netto milieuvoordeel oplevert: duurzame, verticale schelpdierkwekerijen op zee.

Bestaat "nul input" kweken?

Zoals hun naam al doet vermoeden, kiezen 'verticale oceaanboerderijen' voor een innovatieve benadering van het kweken van schelpdieren. Gebaseerd op de visie van Bren Smith's GreenWave-ontwerpen, worden touwen over het wateroppervlak gespannen, bevestigd aan drijvende boeien en ankers op de zeebodem. Deze touwen hangen mosselrotsen en sint-jakobsschelpnetten in de oceaan, terwijl oester- en mosselkooien op de zeebodem liggen en met een lange tui aan de kwekerij zijn vastgemaakt. Aan de oppervlakte zijn deze kwekerijen bijna onzichtbaar, maar duik onder de golven en deze hangende manden wemelen van het leven.

Ongelooflijk genoeg zijn deze boerderijen "zero input" - wat betekent dat de boer niets aan het systeem hoeft toe te voegen om de dieren te laten gedijen. Ze bevinden zich in open water, en aangezien tweekleppigen zoals mosselen, kokkels, oesters en sint-jakobsschelpen kunnen overleven in een breed scala van wateromstandigheden, hoeven de boeren de waterkwaliteit niet kunstmatig te reguleren. Tweekleppigen zijn ook filtervoeders, wat betekent dat ze hun eigen voedsel (meestal plankton of andere microscopische zeediertjes) uit het voorbij stromende zeewater halen, zonder dat de boer ooit een cent aan voedsel hoeft uit te geven. Tegelijk absorberen ze op natuurlijke wijze alle mineralen (zoals stikstof en fosfor) die ze nodig hebben om te groeien, wat betekent dat er ook geen meststoffen hoeven te worden toegevoegd.

Gil Ndjouwou - Unsplash

Landbouw die het milieu beschermt

Het goede nieuws houdt daar niet op, want het zijn niet alleen schelpdieren die in deze 'zero input'-boerderijen groeien. Zeewier en kelp, die alleen zonlicht nodig hebben om te groeien, kunnen vrolijk gedijen tussen de kooien, netten en rotsen, waarbij elke centimeter ruimte optimaal wordt benut. Zeewier heeft ook geen helpende hand nodig om te gedijen in zijn natuurlijke oceaanmilieu, en groeit supersnel - zodat de kwekers tot 8 oogsten in één jaar kunnen binnenhalen. Het kweken van zeewier verhoogt de productiviteit van deze kwekerijen door de kwekers een extra product te geven om te verkopen, en verbetert tegelijk hun groene geloofsbrieven door kooldioxide aan het omringende water te onttrekken.

De fysieke aanwezigheid van verticale mossel- en oesterkwekerijen kan ook helpen om de oceaan te stabiliseren, door als een kunstmatig oceaanrif te fungeren om de impact van stormvloeden op kustlijnen en kustgemeenschappen te temperen. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, kan zelfs het afval dat deze kwekerijen produceren nuttig worden gebruikt! Tweekleppigen scheiden afval uit dat zich vervolgens verzamelt op de zeebodem onder deze kwekerijen, en dat vol zit met organische stikstof. Dit is een fantastische alternatieve meststof, waarmee landbouwers nog een ander potentieel product op de markt kunnen brengen (hoewel het verzamelen van het afval op de zeebodem een lastige en dure taak kan zijn).

Verticale mossel- en oesterkwekerijen maken de zeeën schoon

Deze kwekerijen hebben niet alleen een kleine ecologische voetafdruk, maar dragen ook bij tot de verbetering en het herstel van het oceaanmilieu. Aquatische ecosystemen bevinden zich in een delicate evenwichtstoestand en zijn sterk afhankelijk van twee belangrijke voedingsstoffen - stikstof en fosfor - voor een gezond evenwicht van plantaardig en dierlijk leven. Te weinig van een van beide nutriënten maakt het voor dieren of planten moeilijk om te krijgen wat ze nodig hebben om te groeien. Een teveel aan stikstof en fosfor leidt tot een overgroei van plankton en zeeplanten, die vervolgens een te groot deel van de zuurstof in het water verbruiken, waardoor ander zeeleven in het gebied wordt beroofd (een proces dat bekend staat als eutrofiëring). Menselijke activiteiten - zoals het gebruik van stikstof- en fosforrijke meststoffen in landbouwbedrijven op het land - hebben enorme hoeveelheden van deze twee nutriënten in veel kustwateren geloosd, met verwoestende gevolgen: de Golf van Mexico bijvoorbeeld heeft nu jaarlijks een "dode zone" van meer dan 5.000 vierkante mijl waar te weinig zuurstof is voor planten en vissen om te overleven.

Verticale oceaanboerderijen zouden kunnen helpen om een deel van die schade te herstellen. Schelpdieren, en mosselen in het bijzonder, zijn uitstekend in staat om overtollige stikstof en fosfor uit het water om hen heen te halen en die te gebruiken om te groeien. Op die manier helpen ze het risico op eutrofiëring te verminderen en beschermen ze het natuurlijke zeeleven in hun omgeving. Recent onderzoek suggereert dat, hoewel deze kwekerijen gebieden die zo zwaar zijn getroffen als de Golf van Mexico niet zullen redden, ze andere kustgebieden die momenteel het risico lopen ecologisch in te storten, kunnen helpen herstellen door elk jaar honderdduizenden kilo's stikstof uit het water te verwijderen.

Peter Secan - Unsplash

Mosselen maken vervuilde wateren schoon

De mens is zich bewust geworden van de reinigende kracht van de machtige mossel en proberen nieuwe manieren uit om ze te gebruiken. Zo worden bij geïntegreerde multitrofische aquacultuur (IMTA) mosselkweek en visteelt aan elkaar gekoppeld voor een maximale efficiëntie: de mosselen voeden zich met het organische materiaal dat door de vissen wordt uitgescheiden, wat op zijn beurt het water zuivert en de vissen helpt gezond te blijven.

Het gaat echter niet alleen om stikstof en fosfor: mosselen zijn uitstekend in staat om een breed scala aan schadelijke chemicaliën, bacteriën en zelfs kleine fysieke deeltjes zoals microplastics uit het water te halen.9 Dit maakt ze tot een relatief goedkope oplossing om het water in vervuilde gebieden te filteren en te reinigen, zodat sommige Amerikaanse staten serieus overwegen om te investeren in mosselen om hun rivieren schoon te maken - hoewel, aangezien ze worden gekweekt in water van slechte kwaliteit, is het onwaarschijnlijk dat die mosselen aan de consumptienormen voldoen om op ons bord terecht te komen.

Dit artikel verscheen eerder in het Engels op de website van onze partner FoodUnfolded: https://www.foodunfolded.com/article/cleaning-the-seas-with-mussel-and-oyster-farms. De auteur is Aran Shaunak.

Bronnen:


Bronvermelding