Tracés
Artikels
Community
Zoeken
Ook je steentje bijdragen?
Word lid
word lid
Wegwerphulpmiddelen zoals eetstokjes voor eenmalig gebruik zijn handig, maar ze gaan ten koste van het milieu. De productie ervan verergert de ontbossing en het weggooien ervan vervuilt de stortplaatsen. Hier zijn een paar redenen om te overwegen uw eigen permanente eetstokjes aan te schaffen.
Wegwerpstokjes bestaan al sinds het einde van de 19e eeuw, toen bouwvakkers in Japan houten twijgjes gebruikten om hun maaltijden op te eten voordat ze die weggooiden. Vandaag de dag kom je de moderne versie van deze uitvinding tegen bij een sushitoog - een soort die uit elkaar kan worden gehaald, verstopt in een papieren hoesje. En de vraag ernaar neemt alleen maar toe: in China worden elk jaar bijna 80 miljard paar wegwerpstokjes geproduceerd, dat is ongeveer tien paar voor elke persoon op de wereld.
In de meeste delen van de wereld worden deze goedkope eetstokjes verkozen boven een stevig paar echte eetstokjes, vooral omdat ze goedkoop, handig en hygiënisch zijn. Helaas, net als bij bijna alle wegwerpartikelen, vormen de productie en het gebruik van wegwerpstokjes een aanslag op onze natuurlijke hulpbronnen, zowel tijdens de productie als na het weggooien.
Als je ooit een paar wegwerpstokjes uit elkaar hebt gehaald, weet je dat ze van hout zijn gemaakt - voornamelijk bamboe, berk, populier, spar en katoenhout. Sommige van deze boomsoorten komen uit snelgroeiende bossen, maar de meeste van de twintig miljoen bomen die elk jaar in China voor dit doel worden gekapt, komen uit volgroeide bosjes die meer dan twee decennia groeien.
China, de belangrijkste producent van eetstokjes voor eenmalig gebruik, heeft enorme verliezen geleden in de natuurlijke bosbouw, die het nu tracht te compenseren met grote bebossings- en herbebossingsprogramma's. Hoewel dit belangrijke inspanningen zijn, is het belangrijk te beseffen dat het vervangen van gekapte bomen door het planten van nieuwe in een ander gebied, niet volstaat om het verlies aan biodiversiteit te compenseren dat optreedt wanneer oude bomen worden gekapt. Veel cruciale boomsoorten doen er tientallen jaren over om in hun omgeving te groeien en volwassen te worden, en vervullen daarbij bepaalde ecosysteemfuncties die jongere, snelgroeiende bomen niet hebben.
Bomen houden ook de grond bijeen met hun uitgebreide wortelsystemen, waardoor bodemerosie en aardverschuivingen worden voorkomen - een verschijnsel dat steeds vaker voorkomt op plaatsen waar ontbossing welig tiert. Dus zelfs als we alle bomen vervangen die worden omgehakt om wegwerpstokjes te maken, kunnen we de onderlinge relaties tussen soorten die een ecosysteem draaiende houden niet volledig vervangen terwijl we wachten tot er nieuwe bossen aangroeien.
Wegwerpstokjes ondergaan tijdens de fabricage een behandeling waarbij meestal chemicaliën zoals paraffine, waterstofperoxide en zwavel worden gebruikt. Deze behandelingen bleken het hout zodat alle eetstokjes er uniform uitzien, terwijl ze ook voorkomen dat er schimmel op de eetstokjes groeit, zelfs als ze lange tijd worden bewaard. Helaas maken deze behandelingen eetstokjes voor eenmalig gebruik ook niet biologisch afbreekbaar, zodat ze meestal op stortplaatsen terechtkomen of worden verbrand nadat ze zijn weggegooid.
Wanneer niet-biologisch afbreekbare voedselverpakkingen, zoals eetstokjes voor eenmalig gebruik, niet op de juiste manier worden weggegooid, kunnen ze uiteindelijk land- en oceaanecosystemen vervuilen en wilde dieren in gevaar brengen. Met een overvloed aan afval hebben steden ook een tekort aan stortplaatsruimte om afval veilig op te slaan, wat leidt tot een toename van illegaal storten en open verbranding. Als het gaat om chemisch behandelde producten zoals wegwerpstokjes, is een goede verbranding van cruciaal belang om te voorkomen dat mogelijk giftige emissies in de lucht terechtkomen. Als dit afval in de open lucht wordt verbrand, kan het nog meer luchtverontreiniging veroorzaken dan we ons realiseren, aangezien deze emissies niet officieel worden geregistreerd.
Het probleem van het toenemende afval is niet onopgemerkt gebleven. Wetenschappers onderzoeken het gebruik van afval van wegwerpstokjes om groene composieten te maken door deze bamboevezels toe te voegen aan biologisch afbreekbare kunststoffen. Anderen hebben zelfs een manier gevonden om dit afval te gebruiken om duurzame elektroden voor batterijen te produceren. Misschien kunnen gebruikte eetstokjes zelfs een vaste biobrandstof worden die onze behoefte aan steenkool vermindert. Het is opwindend om de mogelijkheden te overwegen, maar we zijn nog ver verwijderd van een schaalbare manier om met het afval van deze gebruiksvoorwerpen om te gaan.
Als weggooien het probleem is, wat dan als je wegwerpstokjes meer dan eens gebruikt? Goedkope houten eetstokjes zijn niet gemaakt om meerdere keren te gebruiken - ze kunnen veel gemakkelijker breken of splinteren dan goede eetstokjes. Afgezien daarvan lijkt een handvol kleine studies erop te wijzen dat onder bepaalde omstandigheden ongewenste stoffen kunnen lekken uit eetstokjes voor eenmalig gebruik, en dat dit gebeurt in hoeveelheden die onveilig kunnen zijn voor consumptie.
Er is waarschijnlijk niets aan de hand als u wegwerpstokjes gebruikt voor een snelle maaltijd, maar het is niet aan te raden ze gedurende een lange periode te blijven hergebruiken. Deze eetstokjes zijn niet ontworpen om te worden hergebruikt, en de gezondheidseffecten van langdurig gebruik zijn niet grondig onderzocht.
Waarom koop je niet gewoon een paar herbruikbare eetstokjes voor al je eetbenodigdheden? Als u thuis eet, kunt u de dunne, losse eetstokjes gemakkelijk vervangen door een steviger paar dat u later kunt wassen en hergebruiken; er zijn houten, metalen of plastic eetstokjes, afhankelijk van uw voorkeur en vaardigheden. Voor picknicks of uit eten kunt u een paar reisstokjes meenemen die mooi in een draagbaar koffertje of tasje passen.
Eetstokjes voor eenmalig gebruik zijn ontegenzeggelijk handig, maar de afweging is het niet waard als je bedenkt welke negatieve effecten de productie en verwijdering ervan op het milieu hebben.
Dit artikel verscheen eerder in het Engels op de website van onze partner FoodUnfolded: https://www.foodunfolded.com/article/the-environmental-impact-of-disposable-chopsticks. De auteur is Samanta Oon
Bronnen:
